i jakiś pan się na niego uporczywie patrzy, dziwny koleś szwagier i Łukasz odwraca głowę i patrzy w okno jak gdyby nigdy nic, piękny dzień i patrzy po chwili jeszcze raz w górę i pan dalej jak się patrzył tak się patrzy uporczywie jak w obraz i jakby Łukasz miał niewyparzoną gębę to pewnie by powiedział: co się patrzysz bucu, itd. ale tak nie jest i pozostaje mu tylko żałować i wierzyć w wolność jednostki do samostanowienia i do patrzenia gdzie się jej żywnie podoba zatem nie mówi nic odwraca głowę ale ale: ale jest jeszcze jedna rzecz - kątem oka zauważa