odparł spokojnie Kwiryn. - Ale nie zapominam o tym - przyciszył głos - że gdzieś w krainie znajduje się Kryształ Arunty. Nie zapominam również o tym, że od pewnego czasu w Krainie dzieją się dziwne rzeczy, jak choćby to, co miało miejsce parę dni temu. Wielka burza. Od tamtej chwili zaczęły nasilać się niewytłumaczalne zjawiska. Słyszeliście o przypadkach zaatakowania Koloraków przez spokojne dotąd muloki. O tym, że zaczęły mnożyć się dziwne choroby, że w wielu miejscach krainy rzeki wystąpiły z koryt, że płonęły całe wioski... Powiem tylko jedno. - Kwiryn utkwił w Gwidonie przeszywające spojrzenie. - Mam nadzieję, że to, o czym mówiłem, nie ma nic