twarz intelektualisty... Nie może być bestią w ludzkiej skórze. Jakżeż się mylił! Jego dobrotliwa, wysublimowana natura buntowała się przeciw takim oskarżeniom bez jawnych dowodów winy. Tak to bywa, gdy ktoś mierzy drugiego człowieka własną miarą.<br>Wielu kolegów drażniła ta anielskość Jerzego. Nieraz spotykałem się ze zdaniem, że to koniunkturalna postawa, niezbyt agresywna wobec panującego porządku i niezbyt jawnie sprzyjająca Kościołowi. Panu Bogu świeczka i diabłu ogarek. Nie mogę się z tym zgodzić, ponieważ Jerzy był człowiekiem szlachetnym i raczej niezdolnym do świadomego lawirowania pomiędzy jednym a drugim dla swoich korzyści. Stomma i Kisiel również zostali wybrani do parlamentu i nikt ze