i złożonym sensem) zajmuje centralne miejsce w systemie filozoficznym Havla. Jest tu w gruncie rzeczy utożsamiona z pojęciem odpowiedzialności, którą "wrzucona w świat" jednostka ludzka przyjmuje na siebie poprzez odniesienie swojego życia do Horyzontu Absolutnego transcendencji (ten Horyzont Absolutny można by nazwać Bogiem czy Istotą Najwyższą, Havel jednak, z zasady niezbyt skłonny do uciekania się do języka teologii, woli mówić o "Pamięci Bytu", która sprawia, że "nic, co się stało, nie może się od-stać"). W wypadku Havla tego rodzaju światopogląd zawdzięcza tyleż samo wpływom dzieł egzystencjalistów i fenomenologów, ile inspiracjom, jakich dostarczało mu w nadmiarze samo życie. Listy do Olgi