pan: montują. Powtarza pan insynuacje: komuś, ktoś. Takimi wyrażeniami rozdrażnia się pan jeszcze bardziej. Po co? Brzydkie są i fałszywe. Zaszedł fakt, który pomieszał panu i pańskiemu ojcu szyki. Buntuje się pan przeciwko niemu, podejrzewając machinację i interes. A czy nie Pomyślał pan ani razu, że fakt ten może mieć nieziemską naturę?<br>Odpowiedziałem rozdrażniony:<br>- Nie wierzę i nigdy nie uwierzę w świętość biskupa Horzelińskiego.<br>- A jeżeli Kościół w nią uwierzy, również pan ją odrzuci? spytał.<br>Nie panowałem już nad sobą. Zapominając o przestrogach ojca, o przepisach taktyki, a nawet o prostej grzeczności, podniesionym głosem rzuciłem: &lt;page nr=135&gt; - Ależ to nie miałoby sensu!<br>- Albo