na broń. Tutaj, w Olsztyńskiem jego przyjaciel podejmował się to załatwić. Nie od razu oczywiście, ale w terminie niezbyt odległym. Na widok Tadeusza podniósł się zza biurka i rozłożył ręce. <br>- Nareszcie wykurzyli lisa z nory! - powiedział, w jakiś makabryczny sposób trafiając w sedno. - Witam cię przyjacielu marnotrawny!<br>Tadeusz mruknął coś niezrozumiale i zapadł w fotel. Kotowicz polecił sekretarce podać kawę i koniak. Tadeusz zaczął od wyjaśnień, że w mieszkaniu na Filtrowej chwilowo jeszcze ktoś mieszka, ale chyba się w niedługim czasie wyprowadzi. <br>Edmund uniósł znacząco brwi. <br>- Rozumiem, poróżniłeś się z damą swego serca i dałeś drapaka - zaczął, ale widząc minę Tadeusza