ani grosza. <br>Więc dał mu Janosik parę groszy na drogę i w las umknął z pieniędzmi - potem znów na swojej ciupadze w lot do domu powrócił; ojciec przywlókł się ledwo wieczorem. Nie poznał on rodzonego syna w zbójeckim mundurze; w chacie zastał go znów ubranego po studencku, siedzącego spokojnie, jakby nigdzie nie wychodził. Rzekł więc do niego z żałością wielką: <br><br>- Dobrześ ty mówił, synu; szkoda, żem ciebie nie słuchał. <br>- A cóż to się wam przytrafiło, tatusiu? <br>- Oj, to mi się przytrafiło, że zbójnik jakiś zaskoczył mię w lesie, pieniądze zabrał: parę groszy mi tylko zostawił na drogę. <br>- Widzicie, tatusiu, mówiłem wam