gotował, gotował. Goście, też według jego relacji, robili wrażenie, jakby byli w transie.<br><br>Później nastały lata szare. Owszem, urządzano bale, ale dla przodowników pracy. Stanisław Maślankiewicz komentował je krótko: "Nie warto było się starać". W 1949 r. pana Maślankiewicza odkryły władze i zaangażowały do gotowania dla elit politycznych. "Bierut był nijaki, miał kłopoty z żołądkiem. Jadał tylko kleiki, krupniczki. Nuda" - wspominał kucharz. Miły był natomiast Rokossowski - jego ulubionym daniem był kulebiak. Jedno w czasie urządzania tych przyjęć było niesympatyczne, oficerowie MBP patrzący przez cały czas na ręce.<br><br>Po 1956 r. gościnność się rozkręciła - zaczęły się prywatne bankiety w willach, przyjęcia dyplomatyczne