wasze serce, za pomoc mógłbym się nie trzymać?<br> Do diabła! Nad wodą czy pod. Okrakiem na kilu czy nago na Szpicbergenie. Żrąc plankton, gdyby zabrakło waszych przysmaków, chłepcząc słoną wodę, gdyby skończyły się niezliczone mleka, soki, piwa. Piechotą, czołgając się... Bądźcie pewni.<br> "Ocioszyński" odchodzi inaczej niż "Kuźnica". Widać go malejącego, niknącego na Tokio Wan, ale wciąż wydaje mi się, że widzę kapitana, że widzę brodę chiefa, że słyszę ochmistrza: "budynie - mleko pół na pół albo i gęściej, nie zaszkodzi..."<br> Pół nocy pochłania mi pisanie owych fatalnych komentarzy. Na szczęście piszę dla japońskiego tłumacza. Nie wymaga to operowania specjalnie literackim tekstem. Reszta