wielkością stałą dla danego niwelatora i nazywa się &lt;HI rend="italic"&gt;współczynnikiem kompensacji&lt;/HI&gt;. Wartość tego współczynnika zależy od położenia punktu &lt;HI rend="italic"&gt;A&lt;/HI&gt; lub punktu &lt;HI rend="italic"&gt;K&lt;/HI&gt;, w którym następuje odchylenie osi celowej w lunecie. Może on być usytuowany między obiektywem a wewnętrzną soczewką ogniskującą lub między wewnętrzną soczewką ogniskującą a płytką ogniskową lunety.<br>Dwa przykłady niwelatorów samopoziomujących firmy TOPCON AT-G4 i AT-G7 z magnetycznym tłumieniem drgań kompensora pokazano na rys. 2.34a, natomiast na rys. 2.34b - dwa przykłady niwelatorów automatycznych DiNi10 i DiNi20 z automatyczną rejestracją danych firmy Carl Zeiss. W Polsce częściej stosowany jest niwelator automatyczny Ni 007 firmy Carl Zeiss Jena