nie jest do końca zamknięte ani jednoznaczne. Kilka tomów rozważań na tematy biblijne, które wyszły spod pióra Żychiewicza, wzbudziły powszechny zachwyt czytelników i zastrzeżenia profesjonalnych biblistów. Był przecież outsiderem w dziedzinie zastrzeżonej dla zawodowców. Uprawiał takie "egzystencjalistyczne spotkania" - że użyjemy określenia ks. Eugeniusza Dąbrowskiego - ze Starym i Nowym Testamentem, całkowicie nowatorskie na gruncie polskiego piśmiennictwa religijnego - więc nie mógł być przez wszystkich akceptowany. Szarzy, zwyczajni czytelnicy - nie intelektualiści - <orig>wykupowali</> do ostatniego egzemplarza jego książki biblijne, wydawane w dziesiątkach tysięcy egzemplarzy. Czego tam szukali? Co w nich znajdowali? Nie pisał uczonych komentarzy: historycznych, filozoficznych, teologicznych. Ich autor proponował lekturę Biblii jako Księgi