Typ tekstu: Książka
Autor: Dąbek Stanisław
Tytuł: Twórczość mszalna kompozytorów polskich XX wieku
Rok: 1996
charakteryzuje styl bardziej skontrastowany, z elementami patosu
i dramatyzmu (subiektywny). Należy jednak podkreślić, że zobiektywizowanie i
subiektywizm stylistyczny odnosimy jedynie do stylu indywidualnego mszy Nowowiejskiego.
Styl zaś tych mszy wiąże się na ogół z dramatyzacją tekstu, ze specyficzną zmiennością
narracji, ekspresji, nawet w ramach jednego wersu. Na przykład w Mszy nr 1 zaliczonej
do pierwszej grupy, w wersach Et unam Sanctam ­ et vitam venturi saeculi (Credo)

kompozytor operuje dużą skalą ekspresji późnoromantycznej harmoniki, kontrastami
dynamicznymi, zróżnicowaniem typów linii melodycznej, faktury i częściowo tempa.
Ogólnie jednak msze a cappella nawiązują wyraźnie do stylu polifonii wokalnej,
np. typ faktury i sposób prowadzenia linii
charakteryzuje styl bardziej skontrastowany, z elementami patosu <br>i dramatyzmu (subiektywny). Należy jednak podkreślić, że zobiektywizowanie i <br>subiektywizm stylistyczny odnosimy jedynie do stylu indywidualnego mszy Nowowiejskiego. <br>Styl zaś tych mszy wiąże się na ogół z dramatyzacją tekstu, ze specyficzną zmiennością <br>narracji, ekspresji, nawet w ramach jednego wersu. Na przykład w Mszy nr 1 zaliczonej <br>do pierwszej grupy, w wersach Et unam Sanctam ­ et vitam venturi saeculi (Credo) <br><br>kompozytor operuje dużą skalą ekspresji późnoromantycznej harmoniki, kontrastami <br>dynamicznymi, zróżnicowaniem typów linii melodycznej, faktury i częściowo tempa. <br>Ogólnie jednak msze a cappella nawiązują wyraźnie do stylu polifonii wokalnej, <br>np. typ faktury i sposób prowadzenia linii
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego