podtrzymać.<br>A jeżeli nie miał dla mnie czasu, to przede wszystkim dlatego, że pracował wedle zamiarów, a nie sił.<br>Tak, panie adiunkcie! Kiedy skończyłem dwanaście lat, sam ofiarował mi przyjaźń, z własnej chęci i wyboru.<br>Ojca czy syna, tłumaczył, po prostu się ma. Ale przyjaciela się wybiera!<br>Wybrał! Starał się o czas dla mnie, o sprawy, które mógłbym zrozumieć, o słowa, które pomogłyby się nam porozumieć.<br>Mówiliśmy o śmierci Boga i piłce nożnej, o Wielkiej Improwizacji i o różnicy między siodłem angielskim a tureckim, marksowskim wyczuciu historii i ludowym poczuciu sprawiedliwości, o różnicy zachodzącej pomiędzy szczęściem do kobiet, a szczęściem z kobietą