zwartym i nad podziw treściwym.<br>- Wie o tym ode mnie! - rzekł z dumą profesor. - Mów, dobry Piotrusiu, jak umiesz!<br>- Sprawa jest taka - rozpoczął Adaś. - Znalazłem owe słynne drzwi u księdza Kazury.. &lt;page nr=216&gt;.<br>- To święty człowiek! - szepnęła pani Gąsowska.<br>- ...znalazłem i drzwi, i Francuza. I znalazłem napis na drzwiach... Jeśli ten napis, o którym powiem później, nie jest napisany okrzykiem człowieka bredzącego w gorączce, znajdę drogę do kryjówki.<br>- Przecie jużeśmy ją znaleźli przed godziną... - huknął pan Gąsowski.<br>- Ech! - zaśmiał się Adaś. - Ta była fałszywa... Bo ja urządziłem komedię, proszę pana... Dość zresztą niebezpieczną... A musiałem ją urządzić; wiedziałem bowiem, że byłem śledzony. Gdybym poszedł