nawet pojawienie się transportera w niektórych komórkach, w których nie występuje on w normalnych warunkach.<br>Interesująca obserwacja dotyczy porównania wrażliwości na nadtlenek wodoru pojedynczych komórek i kolonii bakterii Escherichia coli. O ile wrażliwość pojedynczych komórek szczepu bezkatalazowego i szczepu dzikiego, zawierającego katalazę, na działanie 1 milimolowego H2O2 nie różniło się, o tyle kolonie szczepu dzikiego były zdecydowanie bardziej oporne od kolonii szczepu nie mającego katalazy. Nadtlenek wodoru jest związkiem łatwo dyfundującym i dopiero skupiska komórek mogą spowodować znaczące obniżenie jego stężenia. Być może jest to jeden z przykładów na to, że zwiększenie liczby razem żyjących komórek mogło mieć znaczenie selekcyjne i mogło