podejmowanie decyzji w sprawie zwolnień, obniżania pensji a czasem nawet awansowania podwładnych. W jednej z najlepszych prac w dziedzinie wyboru politycznego (Niskanen 1971) zjawisko biurokracji analizowane jest w kategoriach ekonomicznych: biurokraci "maksymalizując budżety" wymuszają duże wydatki dzięki swej monopolistycznej pozycji dostawców pożądanych usług publicznych, a także dzięki temu, że dysponują o wiele lepszą niż członkowie ciał ustawodawczych informacją dotyczącą rzeczywistych kosztów owych usług. W sumie, literatura współczesna, biorąc pod uwagę nowe zjawiska dotyczące biurokracji, przedstawia ją jako siłę w dużym stopniu autonomiczną w stosunku do przełożonych polityków i ustawodawców.<br><br>&lt;tit&gt;Maszyna licząca i rynek&lt;/&gt;<br><br>Wspomniałem wyżej o wątpliwościach jakie wzbudza określenie modelu Langego