niezwykle serdecznie. Chętnie wracała do wspomnień o Gorzowie. Potem dyr. Dreczka odwiedzał panią Irenę przy okazji każdego pobytu w Warszawie a pani Irena swoją do niego sympatię okazywała nazywając go... adoptowanym wnuczkiem. Te kontakty doprowadziły do zaproszenia i przyjazdu pani Ireny do Gorzowa w dn. 27 marca 1996 r., na obchody 50-lecia teatru. Odbyło się wówczas spotkanie z nią, podczas którego wykazała niezwykłą świeżość umysłu i poczucie humoru, mimo że miała już ponad 95 lat. Podczas premiery "Snu nocy letniej" siedziała w pierwszym rzędzie a po zakończeniu spektaklu powiedziała głośno, na całą widownię, z ogromną satysfakcją w głosie pamiętne trzy