stojąc w kulisie. Zobaczyła, że można być wielką aktorką i normalną kobietą, serdeczną koleżanką pomagającą innym, gwiazdą zespołu bez pozy i dziwactw. Poznała też parę doskonałych scenografów, Lidię i Jerzego Skarżyńskich, wielkich przyjaciół teatru, wyznawców romantycznych zasad o jego misji i miejscu. Pracowała później z nimi wielokrotnie w przekonaniu, że obcuje z parą cudownych ludzi i nieprzeciętnych artystów.<br> Tylko szczęśliwcom udaje się w odpowiednim czasie być we właściwym miejscu. Oczywiście, Annę Dziadyk, należącą do wybrańców losu, zauważono jako "dobry materiał" dla teatru. Ale chwilę wcześniej odkrył ją film. Pod koniec pierwszego roku pomyślnie przeszła trzyetapowe zdjęcia próbne i dostała główną rolę