Jednakże w Tarnowie spiskowcy, ogarnięci paniką z powodu rosnącego wrzenia na wsi, przyspieszyli samowolnie wybuch o 3 dni: wyobrażali sobie, że ogłaszając w ostatniej chwili zniesienie pańszczyzny przeciągną jeszcze chłopów na swoją stronę. Tymczasem do Krakowa już 18 lutego wkroczył niewielki oddziałek Austriaków, wezwany na ratunek przez miejscowego rezydenta. Trzej obecni w mieście członkowie przyszłego Rządu Narodowego stracili głowę i postanowili odwołać wybuch powstania; w parę godzin później cofnęli i ten rozkaz odwoławczy. W ten sposób załamał się plan jednoczesnego, ogólnopolskiego wybuchu. Tam nawet, gdzie istniała jako taka organizacja, lokalni przywódcy wstrzymali się od działania bądź to na rozkaz z Krakowa