zbrojne do chwili, "kiedy okoliczności porę wskażą"; tymczasem zalecali rozszerzanie związku, propagandę i gromadzenie środków materialnych. Dozór Główny miał agentów w najważniejszych miastach zaboru pruskiego, jak również w Krakowie; porozumiewał się skrycie z Kołłątajem, więzionym przez Austriaków w Ołomuńcu.<br>Za swego wodza uznawał Kościuszkę, który po wypuszczeniu z niewoli bawił obecnie w Paryżu. W praktyce działalność Towarzystwa sprowadzała się do urabiania opinii publicznej, wywiadu wojskowego i wspomagania młodzieży, która przekradała się do legionów ( 7). Organizacja pozostała nie wykryta i zawiesiła działalność po 1800 r., gdy wraz z pacyfikacją Europy odsunęły się nadzieje na pomoc zewnętrzną. Utrzymała się jednak zwarta grupa "republikanów