rzekasą tu ryby" itp. Wieloznaczność przekazu jest - przynajmniej w odniesieniu do środowiska - cechą stałą i wynika zarówno z zastosowanego kodu, jak i zmiennej sytuacji biofizycznej, czy też psychosocjologicznej adresata. Ogół możliwości percepcyjnych organizmu, czyli tzw. sensorium percepcyjne, pozwala na ich dwubiegunowe uporządkowanie (Ong 1977). Pierwszy z biegunów, określany jako episteme, obejmuje takie właściwości percepcyjne, jak: poczucie dystansu wobec przedmiotu, obiektywizację, formalizację lub idealizowanie, drugi zaś - techne - odczuwanie bliskości źródła bodźca, konkretności lub subiektywności kontaktu. Na tej podstawie Ong uporządkował zmysły w następujący szereg: (episteme) wzrok - słuch - zapach - smak - dotyk (techne), co w ujęciu psychologicznym można sprowadzić do dwóch skrajności: "widzieć - znaczy