na tle różnic narodowościowych, etnicznych i wyznaniowych. Ale zdaniem wielu prawników treści zawarte w takich książkach nie znieważają i nie nawołują do waśni.<br>Paragrafy 256 i 257 kodeksu karnego, na które powołuje się Rafał Pankowski, są w polskiej praktyce sądowniczej interpretowane dosłownie. - Jeśli ktoś nie użył słów powszechnie uznanych za obelżywe lub nie nawoływał wprost do zabijania Żydów, udowodnienie przestępstwa jest bardzo trudne - tłumaczy &lt;orig&gt;karnista&lt;/&gt; prof. Piotr Kruszyński. Pozywający łatwo natomiast może wyrobić sobie etykietkę przeciwnika wolności słowa. Zwłaszcza że autorzy zręcznie unikają jednoznacznych epitetów. (Podobnie są ostrożni w sprawie tzw. kłamstwa oświęcimskiego. Za jawne zaprzeczanie zbrodniom nazistowskim można trafić, na