służyły kreacji wizerunku I sekretarza, symbolu partii, jako "normalnego człowieka i dobrego gospodarza".<br><br>Ważną rolę w tych przedstawieniach pełnił mit technokratyczny. Jego bohaterami byli wchodzący w skład nowej ekipy jakoby zdolni i wykształceni "socjalistyczni menedżerowie". Od aparatczyków ekipy Gomułki miało ich różnić otwarcie na nowoczesne rozwiązania, obycie w świecie i obeznanie z zachodnimi standardami, przede wszystkim zaś pragmatyzm i znakomita orientacja w prawdziwych potrzebach społecznych. Nowe pragmatyczne podejście wyrażało gierkowskie hasło: "Partia kieruje, rząd rządzi". Modne było wówczas podkreślanie dynamizmu, tempa przemian, perspektywicznego patrzenia w przyszłość. Niesione na pochodach i manifestacjach słoneczniki stanowiły zaprzeczenie gomułkowskiego marazmu i braku perspektyw. Budowaliśmy drugą