do innego kroczy.&lt;/&gt;<br>(100. Na gwiazdarze)<br><br>Kochanowskiego przypomina też cała atmosfera zbioru: zmieszane ucinki, polemiki, anegdoty, nagrobki poważne, podchwytywane na gorąco zdarzenia życia dworskiego, próba refleksji i aforyzmu.<br>A oto wkracza do literatury następne pokolenie - pokolenie 1560. Jan Smolik (ok. 1560 - po 1598), dworzanin Batorego, studiujący we Włoszech i niezgorzej obeznany z literaturą włoską, tłumacz fragmentu tragedii Luigi Grotta La Dalida, kilku włoskich pastorelli, tudzież kilku ód Horacego, pozostawił zbiorek wierszy, głównie fraszek i pieśni.<br>W rękopisie tzw. lubostrońskim przechowały się wiersze Smolika. I jak zwykle w podobnych wypadkach, można przypuszczać, że niecała puścizna tego poety do nas dotarła i że