trwałem, popychając wzrokiem wskazówki zegara.<br> Jutro już będę innym człowiekiem. Jutro zwalą się na mnie całą swą mocą, całym przygniatającym ciężarem - telefony, depesze, listy, czeki. Bezlik, otchłań obowiązków. Ludzie znani i nieznani, sprawy, o których myślę i o których myśleć nie mam odwagi. Rzeczy nowe, niespodziewane. Radosne, przykre, uskrzydlające i obezwładniające.<br> Na razie siedzę jeszcze w kokpicie ubrany w okulary słoneczne jako jedyne odzienie "dla nieprzyzwoitości". Gorąco. Czuję powiew i smak oceanicznego wiatru dmącego od Farallone Islands, czuję pieczenie słońca, wsłuchuję się w lekkie, radujące się serce, furkotanie pełnych wiatru żagli. Wciąż jeszcze płynę.<br> Przed dziobem, poganiane prędkością jachtu, suną delfiny