kwitnących wiosną rośnie powoli, wydaje mało nasion i znosi silne ocienienie. Ich ciężkich nasion nie roznosi wiatr, opadają w pobliżu rośliny macierzystej. Specjalne ciałka pokarmowe, w które są zaopatrzone, wabią przenoszące je mrówki i ślimaki. Nasiona innych gatunków są otoczone mięsistą owocnią przysmakiem większych zwierząt.<br>Fakt, że obecnie niewiele lasów obfituje w wiosenne kwiaty, tylko częściowo da się wytłumaczyć negatywnym wpływem gospodarki leśnej. W Karpatach więcej tych gatunków zachowało się w małych lasach grabowych, silnie przecinanych co kilkanaście lat, niż w starych buczynach. W Anglii w wielu leśnych rezerwatach celowo wycina się cały drzewostan, by pobudzać odrastanie młodych pędów leszczyny, jesionu