się jak bohater. W tej chwili jestem w stanie bardziej docenić jego poświęcenie. Wtedy odczułem tylko ulgę.<br>"Właź na mnie, ty oprawco" - przekazał smok. - "Dasz sobie radę? Podam ci Liskę. Uważaj na nią."<br>Rozpłaszczony na ziemi Pożeracz Chmur nie był dla mnie zbyt wysokim wierzchowcem. Trzymałem się go głównie kolanami, obie ręce mając zajęte smoczym szczenięciem. Pożeracz Chmur wstał ostrożnie, wysunął się z ukrycia, penetrując jednocześnie wzrokiem otoczenie. Wiedziałem, że to, co dla mnie było niemal całkowitą ciemnością, dla jego oczu to zaledwie szarówka.<br>"Nikogo nie ma. Kamyk, żebyś wyłysiał... nienawidzę wody... Wyzdrowiej tylko, a zobaczysz, jak cię stłukę...!"<br>Pokiwałem tylko