stara się usilnie Zbyszkowi przekazać i... kolejny głuszec spłoszony. Robi się nerwowo, w sobotę wieczorem wyjeżdżamy. Zbyszek wprawdzie nie narzeka, jest zachwycony głuszcową pieśnią, emocjami podchodu i tutejszą przyrodą, ale...<br> Sobota - ostatni ranek. Mój nowy przewodnik nie trafia na tokowisko! Jestem wściekły - tak beznadziejnie stracone wyjście, tyle sobie po nim obiecywałem.<br> Jeszcze w zupełnych ciemnościach Krzysiek podchodzi grającego głuszca. Jest już bardzo blisko, a ptaka nie widać. Obaj z przewodnikiem prześwietlają drzewo po drzewie - bez efektu. I wtedy Krzysiek przypomina sobie starą zasadę: jeżeli wokoło nie widzisz dobrze słyszanego głuszca, to znaczy, że siedzi on nad tobą. I faktycznie! Wysoko nad