i dramatycznych szczegółach, a więc mających znamiona autentycznej relacji.<br>Już sam fakt, że redaktorzy Biblii nie przemilczeli szeregu czynów i zbrodni nie przynoszących zaszczytu takim bohaterom narodowym, jak Dawid czy Salomon, świadczy w sposób przekonywający, że opierali się oni na jakichś autentycznych źródłach historycznych. Nie powodowała nimi oczywiście idea bezstronnego obiektywizmu historycznego; tego rodzaju koncepcja była zupełnie obca ludziom ówczesnych czasów. Prawdopodobnie nie mogli przemilczeć tych mało budujących faktów, ponieważ zbyt dobrze były znane w Izraelu. Wygubienie rodu Saula czy bałwochwalstwo Salomona w Jerozolimie - to wydarzenia, które na pewno nie zatarły się w pamięci pokoleń żydowskich.<br>W rezultacie spośród mnóstwa legend