bliższej sercu człowieczemu?<br> Może nie ma bardziej przejmującego pragnienia, zaszytego w nas, odkąd tu jesteśmy?<br> Tak liczne daliśmy tego dowody - w filozofii i sztuce, i mitach, i religii.<br> Tak bardzo pragniemy wstać z popiołów...<br> Godne człowieka pragnienie.<br> Lecz przedtem trzeba się spalić!<br> Otóż spełniłem ten warunek.<br> Spaliłem się w domu obłąkanych.<br> Ślad spalenizny noszę na zaskorupiałych wargach.<br> Kładę na nich ten sam znak, który mi Zosia z miłością swoją<br>zostawiła.<br> Kładę palec na ustach.<br> Albowiem nie traciłem nadziei, że wyjdę stąd odrodzony albo nie<br>wyjdę wcale.<br> Lecz długo i daremnie czekałem na znak, który oto został mi<br>dany...<br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br>Lecz magister uśmiechnął