miłe futerko koło nóżek". Kto jej to powiedział, no, kto?<br>- Ja! Futerko! Przecież to jest niesłychane kłamstwo!<br>- Więc po raz drugi ubliżasz mojej żonie? Zarzucasz jej kłamstwo? Mój panie, za dobrze znam moją żonę, aby nie wątpić w jej prawdomówność. Powtórzyła mi to wtedy ze łzami w oczach. Ja sam oblałem się zimnym potem z oburzenia.<br>Dziadzia wstał od stołu:<br>- Wobec tego w tej chwili jedziemy do pańskiej żony i wyjaśnimy wszystko. &lt;page nr=154&gt; Nie zniosę podobnego zarzutu. Proszę, jestem gotów do drogi.<br>- Nie, mój panie. Nie mam powodu niepokoić żonę teraz, kiedy już to wszystko przebolała i czas zatarł ranę pańskiej obelgi.<br>- Tak