Typ tekstu: Książka
Autor: Choiński Adam
Tytuł: Jeziora kuli ziemskiej
Rok: 2000
Wielkość parowania w drugim przypadku jest utożsamiana z parowaniem potencjalnym. Największy wpływ na intensywność i wielkość parowania mają czynniki, takie jak: niedosyt wilgotności powietrza, prędkość wiatru, temperatura powietrza, intensywność promieniowania słonecznego, temperatura parującej wody oraz usytuowanie zbiornika i jego cechy morfometryczne. Wielkość parowania jest określana za pomocą ewaporometrów, jednak najczęściej oblicza się je stosując wzory empiryczne (których jest kilkaset), uwzględniające zależność parowania od warunków meteorologicznych. Określenie wartości tego elementu jest obarczone znacznie większym błędem niż w przypadku bezpośrednio mierzonych opadów atmosferycznych.
Na dopływ całkowity do jezior przepływowych składa się: spływ powierzchniowy, dopływ ciekami i dopływ podziemny. Odpływ natomiast ma dwie składowe
Wielkość parowania w drugim przypadku jest utożsamiana z parowaniem potencjalnym. Największy wpływ na intensywność i wielkość parowania mają czynniki, takie jak: niedosyt wilgotności powietrza, prędkość wiatru, temperatura powietrza, intensywność promieniowania słonecznego, temperatura parującej wody oraz usytuowanie zbiornika i jego cechy morfometryczne. Wielkość parowania jest określana za pomocą ewaporometrów, jednak najczęściej oblicza się je stosując wzory empiryczne (których jest kilkaset), uwzględniające zależność parowania od warunków meteorologicznych. Określenie wartości tego elementu jest obarczone znacznie większym błędem niż w przypadku bezpośrednio mierzonych opadów atmosferycznych.<br>Na dopływ całkowity do jezior przepływowych składa się: spływ powierzchniowy, dopływ ciekami i dopływ podziemny. Odpływ natomiast ma dwie składowe
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego