na "przyciąganie" tej wartości, która jest jego wartością osobistą, dokonuje nieustannego "tworzenia siebie". Ja ogniskuje wokół siebie szczególne "treści duchowe", coś w rodzaju cnót, które "są jego" i w których "ono jest". Rolę kluczową w całym "tworzeniu" odgrywa doświadczenie sytuacji granicznych: przyjmowania odpowiedzialności, poświęcenia w miłości, spełniania aktów męstwa w obliczu śmierci itd. Wybierając wtedy wartość, wybieramy także siebie i na odwrót: w wybranej wartości wybraliśmy siebie. Mówił o tym językiem pełnym głębokiej symboliki (bo, czy można inaczej?) Platon, oddając hołd Erosowi - źródłu wszelkiego tworzenia wewnętrznego w człowieku: <q>"A Biedzie się zachciało jako iż była uboga, dziecko mieć od Dostatku; zaczem