czekała. Owego wieczora nie zeszła z góry, a kiedy ludzie z jej wioski przybyli po nią następnego ranka, znaleźli ją martwą. Postanowili przeto nazwać górę Chinabalu, jako że po malajsku "China" znaczy Chińczyk, a "balu" - wdowa. Tak więc nazwa, obecnie pisana Kinabalu, upamiętnia dziewczynę, która zgasła z żalu za swym oblubieńcem. <br> Piękna ta legenda ogromnie przypomina inne, które zrodziły się pod mglistym niebem Skandynawii czy na wyspach Mórz Południowych. Mógłbym z pamięci przytoczyć z pół tuzina takich opowieści, gdzie on czeka na nią lub ona na niego, z żałości zmienia się w kamień i potem już ta skała czy góra tak