leżał bez żadnej myśli, <br>patrząc prosto w niebo, które zszarzało, na gwiazdy <br>coraz bledsze i wtapiające się w popielate tło przedświtu. <br>Z wolna uspokajał mu się oddech, ustało drżenie <br>szczęk.<br><br>Lada chwila mogło nastąpić spotkanie z ludźmi. Po <br>raz nie wiadomo który spróbował to sobie wyobrazić, <br>ale bezskutecznie. Głowę miał obolałą, a pamięć <br>podsuwała tylko dobrze mu znane obrazy. Ujrzał port na zachodnim <br>wybrzeżu wyspy, jedyne miejsce, do którego wyspiarze pozwalali <br>przybijać obcym statkom. Był tam wielokrotnie podczas przygotowań <br>do potajemnego lądowania. Zawsze tu łopotało kilka żagli <br>przyniesionych wiatrem z niewiadomych stron świata, zawsze rozlegał <br>się plusk wioseł i różnojęzyczny śpiew