awanturnictwem pojawiającym się czasami w Polsce. Głównie zresztą w sferze retorycznej. Dlatego u Francuzów daje się bez trudu wyczuć obawę przed nieprzemyślanym i ryzykownym ingerowaniem w wewnętrzne sprawy Rosji. Wysokiej rangi francuski dyplomata ujął to najjaśniej, jak to można ująć w języku dyplomatycznym, mówiąc, że Rosja jest w dalszym ciągu obolała i szczególnie teraz łatwo ją urazić słowem lub uczynkiem. Grzecznie, ale wyraźnie zdystansował się zarazem od kołaczących się po Polsce od czasów prezydentury Valery'ego Giscarda d'Estainga pomysłów tego rodzaju - po prostu nie rozwijając tematu - żeby Warszawa stała się czymś w rodzaju transatlantyckiej przekładni. <br><br>&lt;tit&gt;STOSUNKI PRZELICZALNE&lt;/&gt;<br>Relacje polsko-francuskie są zjawiskiem