Rozwija się - jak twierdził wspomniany wyżej ojciec szkoły historycznej - podobnie jak język czy obyczaje. Prawo zwyczajowe jest rezultatem sił działających w narodzie i takiemu prawu naród pragnie być posłuszny. W myśl tych poglądów, prawu pozytywnemu obywatele podporządkowują się niechętnie. Jest ono narzucone. Nie ma i nie powinno być praw powszechnie obowiązujących całą ludzkość. Podobnie jak nie można narzucać przemocą narodowi jakiegoś języka, tak narzucone mu przemocą prawo stanowione nie będzie przestrzegane. Prawo tworzy się stopniowo, samorzutnie, jak zasady rozmaitych gier. Wiedza o prawie zwyczajowym wzmaga się wraz z rozwojem świadomości jednostek tworzących naród. Odrębność poglądów prawnych charakteryzuje wyraźnie różnice narodowe. Twórcy