heroizmowi.<br>Prowokacja ta stanowi syntetyczną jedność wielu obrazów. Niektóre z nich otwierają człowieka na doświadczenie kruchości świata zła. Inne odsłaniają wizję Sacrum heroicznego. W tym wszystkim ujawnia się także świat wartości: tych przed człowiekiem i tych, które stanowią człowieka. I wreszcie czas z jego teraźniejszością formowaną przez przyszłość. Jedność wielu obrazów znajduje swe ujście w prostym wezwaniu: "pójdź za mną". Jego prosta treść jest jak budzenie ze snu.<br>Przechodząc od opisu konkretów do pewnych uogólnień, możemy powiedzieć: człowiek wznosi się do poziomu poznania własnej istoty jako "dziecka Bożego" z nadziei poczętego. Pojęcie "dziecka" przywołuje wyobrażenie młodości, a ta jest synonimem siły