Mikołaja (na pograniczu ukraińskim), Stanisława, Kazimierza (w Wilnie). <br>W miastach sprzedawano drzeworyty opatrzone modlitwa, zwłaszcza skierowana do Matki Boskiej. Wiele z nich zawierało na dole podpis, potwierdzający temat wyobrażenia. Błędy i przeinaczenia świadczą o miernych kwalifikacjach językowych wykonawców. Oczywiście większość nabywców nie mogła tego zauważyć, ale sam podpis dodawał mocy obrazowi, uwiarygodniał go. <br>W większych ośrodkach klasztornych czy przyklasztornych powstawały wizerunki o rozwiniętym programie ikonograficznym, ciekawie interpretujące temat. Szczególnie piękne powstały w nieokreślonym bliżej klasztorze karmelickim na pograniczu Żmudzi i Prus Wschodnich. Zachwyciły artystów i miłośników sztuki, którzy w przededniu I wojny światowej "odkryli" ludowy drzeworyt. Okazał się dla nich podobnym