pełni wykorzystana do poznania stanu lesistości, zwłaszcza w odniesieniu do północnej części b. Królestwa Polskiego. Do opracowania innych obszarów ziemi polskiej trzeba wykorzystywać mapy austriackie, pruskie lub rosyjskie, omówione częściowo w pracach Buczka, Błaszyka, Maruszczaka i Osowskiego. &lt;page nr=136&gt;. Materiały do kolejnych etapów kartograficznego badania zmian lesistości mogą być poprzednio wymienione mapy obrazujące stan około 1880-1900 r. (KDWR), 1930-1938 r. (MTP). 1950 r. (MTSG). Uzyskanie stanu ok. 1970 r. na podstawie map topograficznych będzie prawdopodobnie trudne. <br>Zupełnie nie wykorzystanym źródłem poznania powierzchni lasów na przełomie XVIII i XIX w. - względnie na początku XIX w. - jest cykl map wydawanych w serii &lt;hi rend="italic"&gt;Atlasu