inne albo w ogóle by nie powstały, jednak podkreślam - tylko ten kontekst uzasadnia ich obecność w tej książce. Są bowiem wyrazem indywidualnych przeżyć i wartość ich odnajduję właśnie w tym kręgu odniesień. Obrazy te nie mają najważniejszej cechy sztuki ludowej - zakorzenienia w środowisku. Wątpliwe, by ktoś poza autorem chciał te obrazy zawiesić na ścianie i by sam postanowił malować w podobny sposób. A jednak są te obrazy inne od płócien amatorów, z reguły dążących do powtarzania wzorów, które podziwiają. Ci, o których mówię, malują "z siebie", nie naśladują, nie chcą niczego oglądać, nie uczą się i są w istocie od pierwszego