i charakter sedymentacji Rossolimo (1964) dokonał podziału jezior na trzy następujące typy:<br>-- akumulatory rumowiska (erozji gleb, erozji lodowcowej). W przypadku erozji gleb typ ten jest położony najczęściej w strefach szczególnie intensywnej erozji, tj. na stepach, pustyniach i półpustyniach, natomiast akumulatory erozji lodowcowej leżą w strefach wysokich szerokości geograficznych lub w obrębie wysokich gór;<br>-- koncentratory rozpuszczonych związków mineralnych (słone lub gorzkie ewaporaty, sedymentatory i stabilizatory różnorodnej materii mineralnej). W przypadku ewaporatów koncentracja soli jest uwarunkowana specyfiką bilansu wodnego objawiającą się najczęściej dużym udziałem parowania, co wiąże się z bezodpływowym charakterem zbiorników. Można je dzielić według dwóch kryteriów: z uwagi na wskaźnik koncentracji