ouml;n (Renberg, Segerstrom 1981) w Szwecji depozycja lamin zachodziła przez 6000 lat, a największa liczba lamin, zawierająca unikalny zapis zmian środowiska ostatnich 13 000 lat, pochodzi z jeziora Gościąż koło Włocławka (Ralska-Jasiewiczowa 1993).<br>Analiza poszczególnych lamin stwarza możliwość ustalenia sezonowych zmian ekosystemów zachodzących w poszczególnych latach. Często w obrębie danych lamin można wydzieliú odmienne części, będące odpowiednikami depozycji i zmian, które zachodziły w rytmie rocznym. Są one wiernym wyrazem zjawisk natury fizycznej, chemicznej i biologicznej, które istniały w ściśle określonej przeszłości w obrębie misy jeziornej. Można więc często określić np. zależność depozycji osadu od zawartości CO2, biomasy fitoplanktonu itp