panował wyraźny mózg sztabu, czujny, zdecydowany. Ani na chwilę nie utracił inicjatywy. Świetnie rozbudowana sieć podsłuchu i radiolokacji dostarczała mu dokładnych wiadomości o wrogu. Bez przerwy trzymał w swym ręku, na swym stole operacyjnym, wszystkie nieprzyjacielskie formacje. Rzucał na nie kolejno swe myśliwskie dywizjony, mądrze, przemyślnie, precyzyjnie. Miał jasny plan obrony i każda nowa sytuacja bitwy spotykała się z natychmiastową odprawą. Gdzieś w Anglii, w podziemiach centrali operacyjnej, koncentrował się w ciągu pół godziny jak gdyby cały geniusz sztabu brytyjskiego i swą wolę zwycięstwa przelewał w skrzydła myśliwskich samolotów.<br><br>W kilka minut po wsiąknięciu w głąb Anglii przedniej straży nieprzyjacielskich myśliwców