mroku rozwiewał się jeszcze w żółtym<br>blasku, który płynął przez szyby i w brunatnych cieniach<br>połyskiwała ciemnowiśniowa politura krzeseł. Z wolna<br>mrok gęstniał w kątach gabinetu - w dogasającym świetle<br>zimowego słońca ostrzej rysowało się nad lichtarzem złote<br>koło. Blask świecy odbitej od ram portretu Rousseau<br>rozsypywał po ścianie świetlisty pył obrzeżając czarny<br>profil.<br> Cień zachwiał się, przesłonił na chwilę światło - i zapłonął.<br>Oto głowa opadła na piersi, pochyliła się nad<br>stołem i płomyk świecy liznął bawełnianą szlafmycę. W nikłym<br>płomyku, w swądzie spalonej bawełny płonął świat:<br>płonęły drzewa, morza, góry. Pożar obejmował niebo<br>gwiaździste i sczerniałe od dymu gwiazdy, jak ptaki