Bo dziś już nie wystarczy wymachiwać flagą i krzyczeć: "Chcemy do NATO", "Chcemy do Unii", "Chcemy dopłat". Teraz trzeba zawierać nieefektowne alianse, lobbować, grając ostro, ale i rozmiękczając partnera gestem i miłym słowem, najlepiej niewypowiedzianym przez tłumacza. Obawiam się jednak, że już wkrótce zamiast zręcznej gry na kilku fortepianach będziemy obserwować wprzęgnięcie naszej polityki zagranicznej w politykę wewnętrzną. Moralnej rewolucji w kraju będą towarzyszyć fanfaronada i granie na wysokim C za granicą. Wielu spraw się w ten sposób nie załatwi, ale po powrocie do kraju na Okęciu będzie można napinać muskuły, że my tam w Brukseli i Waszyngtonie sprawy Polski stawialiśmy