Typ tekstu: Książka
Autor: Porazińska Janina
Tytuł: Psotki i śmieszki
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1955
Hanka - dla baranka.



Stary wiatrak

"Jakie ty masz ręce,

wiatraku mój?"

"Mam ja cztery ręce,

ciągle nimi kręcę.

Ciągle nimi kręcę,

bo mam cztery ręce."


"Jakie ty masz nogi,

wiatraku mój?"

"Mam ja jedną nóżkę,

sosnową pieniuszkę.

Sosnową pieniuszkę,

taką to mam nóżkę."


Zagonek Ludmiłki

Ludmiłka zagonek miała,

piosenkami go obsiała.


Te, co ważne - do uczenia.

Te wesołe - do tańczenia.

Do swawoli te skoczliwe,

a do płaczu - żałośliwe.


Śpiewajże, Ludmiło,

oj, bo śpiewać miło.

Śpiewajże, niebożę,

słowik ci pomoże.


Ludmiłka zagonek miała,

i taneczkiem go obsiała.


Jako długi, jako długi -

tak mazura poszły smugi.

Jak szeroki, jak szeroki -

kujawiaczek rwał na
Hanka - dla baranka. <br><br><br><br>&lt;tit&gt;Stary wiatrak&lt;/&gt;<br><br>"Jakie ty masz ręce, <br><br>wiatraku mój?"<br><br> "Mam ja cztery ręce, <br><br> ciągle nimi kręcę. <br><br> Ciągle nimi kręcę, <br><br> bo mam cztery ręce." <br><br> <br>"Jakie ty masz nogi, <br><br>wiatraku mój?"<br><br> "Mam ja jedną nóżkę, <br><br> sosnową pieniuszkę. <br><br> Sosnową pieniuszkę, <br><br> taką to mam nóżkę."<br><br> <br> Zagonek Ludmiłki<br><br>Ludmiłka zagonek miała, <br><br>piosenkami go obsiała. <br><br> <br>Te, co ważne - do uczenia. <br><br>Te wesołe - do tańczenia. <br><br>Do swawoli te skoczliwe, <br><br>a do płaczu - żałośliwe. <br><br> <br>Śpiewajże, Ludmiło, <br><br>oj, bo śpiewać miło. <br><br>Śpiewajże, niebożę, <br><br>słowik ci pomoże. <br><br> <br>Ludmiłka zagonek miała, <br><br>i taneczkiem go obsiała. <br><br> <br>Jako długi, jako długi - <br><br>tak mazura poszły smugi. <br><br>Jak szeroki, jak szeroki - <br><br>kujawiaczek rwał na
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego