jej stanu posiadania i kultury.<br>W tej atmosferze ucisku i zwątpienia brały jednak początek procesy, które zmienić miały stopniowo strukturę i znakomicie pomnożyć żywotność narodu. Szybki przyrost ludności i jeszcze szybszy rozwój miast, zmierzch hegemonii posiadającej szlachty - przy wzroście dobrobytu burżuazji i części właścicieli ziemskich (od schyłku XIX w. zwanych obszarnikami), awans społeczny wsi, emancypacja kobiet, początki walki klasowej robotników - oto niektóre, bardzo różnorodne czynniki, pomnażające zarówno aktywność, jak i odporność społeczeństwa. Już w latach osiemdziesiątych dają się zaobserwować pierwsze symptomy zarysowujących się dopiero przemian: w osiągnięciach pracy organicznej na polu gospodarki i oświaty, w początkach aktywności społecznej chłopstwa, w programach