jego upartych wywodów. Jak każda konspiracyjna teoria historii, i ta posiadała pewne cechy prawdopodobieństwa, choć odsłaniała też swoje tło urazowe, i jej autor, chcąc nie chcąc, ukazywał się jako Polak we władzy swojej obsesji: bycia zdradzonym przez Zachód. Teoria, na miejsce złożonych i ciągle zmiennych opinii oraz działań polityków po obu stronach, wprowadzała schemat w pełni świadomej swoich celów akcji, przez co płynność wypadków ulegała jakby zamrożeniu. Miała tę jednak zaletę, że pozwalała nie brać poważnie możliwości trzeciej wojny. <br> Znana mi dobrze odmiana amerykańskiej mentalności zdawała się teorię Ulatowskiego potwierdzać. Bo przecie dla amerykańskiego umysłu wstrętne i niezrozumiałe są te małe