Jeśli szukać w przeszłości podobnej formy państwa polskiego, to nasuwa się porównanie z Królestwem Kongresowym lat 1815-30. W obu wypadkach istniały pozory suwerenności i rzeczywista rozległa autonomia, rządziła polska administracja, działały polskie szkoły, uniwersytety, sądy, rozwijała się kultura. Autonomia była jednak ograniczona przez obowiązek całkowitej lojalności wobec Moskwy. W obu wypadkach trudno mówić o polskiej polityce zagranicznej, armia zaś była podporządkowana dowództwu rosyjskiemu. Istniały też zasadnicze różnice - w Królestwie rządziły organicznie wyrastające ze społeczeństwa elity, często weterani epopei napoleońskiej, w PRL zaś stanowiąca niewątpliwą mniejszość i wyobcowana z polskiej tradycji partia komunistyczna. Z pewnością analogia taka byłaby pełniejsza, gdyby Moskwa